O SilFest Valdeorras avanza pasos firmes cara a unha edición histórica. Celebrar dez anos non é unha cuestión de marketing, senón unha oportunidade para reafirmar unha identidade que, nun ecosistema saturado de macroeventos e lóxicas puramente mercantís, segue apostando por outra maneira de vivir a música. E, desta volta, faino cun novo paquete de nomes que lle dá aínda máis corpo ao cartel de 2026.

A chegada de La Paloma, Puño Dragón, L.A., Bum Motion Club e Sr. Jingles marca un antes e un despois na programación deste aniversario. Son incorporacións que dialogan ben entre si —desde o empuxe das guitarras emerxentes ata proxectos xa consolidados— e que se suman a un primeiro avance no que figuraban Morgan, Hinds, Begut e DJ90. No apartado familiar, o MiniSilFest reforza a súa proposta coa incorporación de Henriko, que vén engadir creatividade e un puntillo de festa pensado para espertar curiosidades novas nas crianzas.

Un festival que medra sen perder o norte

No 2026, o SilFest soplará dez velas convertido nunha rara avis dentro do panorama estatal: un festival que non compite polo tamaño nin pola espectacularidade, senón polo coidado. A súa localización, ás beiras do río Sil, no Concello do Barco de Valdeorras, segue sendo a súa mellor aliada. Aquí a música non vive illada: respira co territorio, coa veciñanza, coa gastronomía e coa natureza que o envolve.

Lonxe do ritmo frenético dos macrofestivais, o SilFest aposta polo paso pausado, ese no que unha copa de viño da D.O. Valdeorras sabe mellor, unha caña ben tirada entra sen présas e cada concerto pode vivirse con espazo, conversa e descubrimento. É un modelo que prioriza a comunidade por riba da masificación, e iso, nun contexto no que a industria empurra a outra dirección, é case un acto político.

Música, territorio e vida: unha experiencia completa

A programación musical convive cunha proposta que vai moito máis alá do escenario. Quen merque o abono poderá participar en catas, obradoiros, paseos en kayak polo Sil ou gozar dunha ampla oferta gastronómica local. A aposta é clara: non vender só concertos, senón unha visión cultural de Valdeorras, entendida como un ecosistema que se saborea, que se respira e que se comparte.

Nese mesmo espírito medrou o MiniSilFest, hoxe un dos espazos máis queridos polos asistentes. É un lugar onde as crianzas poden entrar en contacto coa música e coa creación artística de forma xogada, aberta e participativa. A chegada de Henriko apunta cara a unha edición máis viva e imaxinativa, consolidando un modelo que entende que a cultura tamén se constrúe desde a infancia.

Dez anos despois, a mesma esencia

O SilFest chega ao seu décimo aniversario cun cartel en expansión, pero co espírito de sempre: un festival pequeno en tamaño, grande en personalidade. Un lugar onde a música non é un produto acelerado, senón unha experiencia compartida. Onde o territorio non é decorado, senón protagonista. Onde o público non é unha masa, senón unha comunidade.

En tempos de algoritmos e cifras mareantes, o SilFest lembra algo esencial: á fin, os festivais que perduran son aqueles que saben por que existen. E o de Valdeorras teno moi claro.

Os abonos xa están á venda. A festa, esa que leva dez anos medrando á beira do Sil, está a piques de comezar.