Quinkillada únese a Grande Amore e Capital Voskov en Derradeira Canción, unha colaboración sobre lembrar e saber pasar páxina

Nun contexto no que as colaboracións ás veces responden máis a lóxicas de visibilidade que a afinidades reais, Derradeira Canción destaca xusto polo contrario: pola naturalidade do encontro. Quinkillada presenta o videoclip do seu novo sinxelo xunto a Grande Amore e Capital Voskov, unha peza que nace de coincidir nos escenarios, de compartir camiño e de recoñecerse desde lugares distintos pero compatibles da música galega actual.

O videoclip, autoproducido desde Marín, pon imaxes a un tema que fala da lembranza e da nostalxia do vivido nunha relación, mais tamén da necesidade de aceptar os finais e pasar páxina. Esa idea de peche, sen dramatismos excesivos pero cun fondo emocional claro, atravesa tanto a canción como o seu tratamento visual, coherente e honesto co que propón o propio tema.

Musicalmente, Derradeira Canción mestura pulsións indie e funk con electrónica de base sintética, abrindo o son habitual de Quinkillada cara a territorios menos luminosos e máis introspectivos. É unha mostra clara da vontade da banda morracense de saír da súa zona de confort, afastándose das temáticas máis festivas e estivais para abrazar unha melancolía máis propia dos días fríos e chuviosos do inverno.

A participación de Grande Amore e Capital Voskov non funciona aquí como un simple engadido, senón como unha integración real: as partes da canción foron adaptadas aos seus estilos, deixando ver respecto mutuo, agarimo e unha comprensión profunda do universo musical de cada quen. A boa sintonía entre as tres formacións foi tal que o proceso de creación resultou especialmente fluído, chegando a gravar o audio pola mañá e o videoclip pola tarde.

Con este lanzamento, Quinkillada reafirma a súa capacidade para evolucionar sen perder identidade, demostrando que a festa tamén pode convivir coa pausa, coa reflexión e coa nostalxia. Derradeira Canción é, así, un exercicio colectivo que fala tanto de relacións persoais como de relacións artísticas: das que se constrúen co tempo, sen présas e desde a complicidade real.